My Love for Fern

Last week was a long holidays in Thailand. I didn't go anywhere, just stayed home with my daughter. They were the most peaceful days I've been longed for. I did a lot of potting and shopping for a lot of new ferns. It is one of the most happiest times in life. While I was looking at all my gorgeous ferns, the question just landed on me; why do I like fern so much?

It has been a year and a half that I've been in love with the Fern, the incredibly beautiful plants. I've never been a green-thumb kinda person before. Don't know if it is the age that I pay interests to planting - oh..I hope not. The question got me thinking... I ended up asking my hubby of what he thinks. He told me that I have eyes for "art" (I just don't have the gift, thanks sweetheart) and the Fern is sort of artful looking plants. I can't be more agreed. Now that I came back and looked at those ferns. The shape of their leaves are totally different. Some are rounded. Some are longer and some even have different color leaves. Now I have the answer for myself. Let's the images illustrate what I meant.....

"Polypodium sp." with extremely bifurcated shape

"Hemionitis artfolia" -- with its beautiful heart shape

"Adiantum Macrophyllum" -- with light-pink touch on the leave.

"Adiantum malati" -- the dwarf one.

See? These are just a few. There are a lot that really do take my breath away. So, just like what I put on top of my blog.... "Life is not measured by the number of breaths we take, but the moments that take our breaths away." I definitely go on the right path then...

Mutation...กลายพันธุ์

น่าแปลกที่คนเราเมื่อมีสิ่งผิดปกติทางร่างกาย หรือ จิตใจถูกมองว่าเป็นสิ่งที่แย่ ถูกกล่าวขานเป็นความ "พิการ" ถูกแบ่งแยกออกจากสังคม บางครั้งถูกดูหมิ่น ดูแคลน (จากคนไร้น้ำใจบางคน)

ในขณะที่การกลายพันธุ์ของต้นไม้กลายเป็นสิ่งที่สวยงาม หายาก ราคาสูง ก็แปลกดี เราเดินดูเฟินอยู่ หางตาก็พลันจับเอา ต้นอะไรเขียวๆ แหว่งๆ แวบแรกนึกว่า เอ๊ะ! คนขายเค๊ากล้าเอาต้นที่หนอนกินซะขนาดนี้ มาตั้งโชว์ในร้านเค๊าด้วยเหรอ? แต่คิดอีกที ไม่น่าใช่ ใครจะพิสดาร เอาของไม่งามมาตั้งโชว์ขายในร้าน คิดได้ดังนั้นก็เลยหยุด พินิจ เพ่งพิจ ไปที่เจ้าเว้าๆ แหว่งๆ สีเขียวกอนั้นอน่างละเอียด ถึงได้เห็นว่า จริงๆ แล้ว มันไม่ได้ ถูกหนอนตัวไหนมากัดกินไปหรอก มันเป็นธรรมชาติของมัน อย่างนั้นเอง และถ้าลองมองย้อนกลับไปแล้ว ก็เจ้าความสวย และแปลก ของความเว้าแหว่งนั่นแหละ ที่หันเหสายตาของเราไปตั้งแต่แรก....

Asplenium nidus sp.

Asplenium nidus sp.

Another one....